تعريف نامشخص در مورد كار دائم، كار موقت و كار معين و نهادينه كردن قراردادهاي موقت در كار دائم موجب از بين رفتن امنيت شغلي كارگران مي‌شود.
غلامرضا توكلي ـ عضو هيات مديره كانون عالي انجمن‌هاي صنفي كارگري ـ در گفت‌وگو با خبرنگار كار و اشتغال خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) درباره ايجاد قراردادهاي موقت در كشور و از بين رفتن امنيت شغلي كارگران اظهار كرد: بعد از راي هيات عمومي ديوان عدالت اداري در مورد تبصره دو ماده هفت قانون كار، كارفرمايان توانستند با استناد به آن راي از قراردادهاي موقت در كارهاي دائم استفاده كنند و به دوران قراردادهاي دائم خاتمه دهند.
وي ادامه داد: از اين رو امنيت شغلي براي كارگران از بين رفت اما هيچ مسوول و تصميم‌گيرنده‌اي براي جلوگيري و پايان دادن به اين مشكل براي كارگران اقدام نكرد.
توكلي با بيان اين‌كه در قانون رفع موانع توليد مقرراتي به قانون كار اضافه شد كه هر گونه اميد براي امنيت شغلي كارگران را از بين مي‌برد، تصريح كرد: در تدوام چنين اقداماتي در سال جاري پيش نويسي از سوي دولت براي اصلاح قانون كار ارائه شد كه اساس و مبناي آن نهادينه كردن قراردادهاي موقت در كار دائم و از بين بردن امنيت شغلي كارگران است.
اين عضو هيات مديره كانون عالي انجمن‌هاي صنفي كارگري گفت: به همين جهت از ارائه يك تعريف در مورد كار دائم، كار موقت و كار معين خودداري شده تا همه چيز كارگران از آن‌ها گرفته شود.
وي درباره برقراي نظام استاد و شاگردي در كشور و تاثيرات آن بر امنيت شغلي كارگران اظهار كرد: طرح و پيگيري اين نظام همزمان با ارائه پيش نويس اصلاح قانون كار كه داراي پايه و اساس قانوني نيست يكي ديگر از شگردهاي كساني است كه داراي تفكر استثمار كارگران هستند.
توكلي افزود: مسلما طرح نظام استاد و شاگردي آخرين حربه‌ تفكر استثماري عليه كارگران نيست و قطعا از اين گونه طرح‌ها و برنامه‌هاي ضد كارگري فراوان است كه هر كدام در موقع ضرورت مطرح مي‌كند.
اين عضو هيات مديره كانون عالي انجمن‌هاي صنفي كارگري در پايان خاطرنشان كرد: ‌در اين صورت فعالان و مسوولان تشكل‌هاي كارگري بايد هوشيارانه و با دقت و منطق قوي با اين گونه برنامه‌ها و روش‌ها برخورد و موضع لازم را در مورد اين تفكر و اقدامات اتخاذ كنند.
3 دی 1390 9:44